حفاری چاه عمیق و حفاری چاه آب

آب مایه حیات و زندگی است. همه ما برای بقای زندگی نیاز به آب داریم. از بدو آفرینش انسان این مایه حیات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود. یکی از روش‌های دسترسی به این مایه ارزشمند حفاری چاه آب و حفاری چاه عمیق است. البته که هر کدام به شیوه‌های کاملا متفاوت انجام می‌شوند. در گذشته با توجه به اینکه میزان آلودگی آب رودخانه‌ها به اندازه امروز نبود، مردم می‌توانستند از آب رودخانه به عنوان آب شرب و شستشو استفاده کنند. اما بعدها با گذشت زمان و پیشرفت صنعت و به طبع آن افزایش آلودگی و راه یافتن فاضلاب‌های صنعتی و خانگی به رودخانه‌ها و برکه‌ها دیگر آب رودخانه قابل شرب نبود و نمی‌توانستند برای شست‌ و شو از آن استفاده کنند. در گذشته برای حفر چاه آب از روش‌های سنتی و دستی استفاده می‌کردند. این روش بدین گونه بود که در ابتدا با استفاده از بیل، چرخ چاه و دلو زمین مورد نظر را حفر می‌کردند و پس از آن برای جلوگیری از ریزش، دیواره‌های اطراف را با استفاده از سنگ، آجر و سیمان می‌پوشاندند. امروزه این روش سنتی همانند گذشته رواج ندارد. برای حفر چاه آب به روش سنتی نیاز است تا مطمئن شوند که به سفره‌های آب زیر زمینی دسترسی دارند یا نه. معمولا افراد با تحقیق درباره چاه‌های آن منطقه و با تکیه بر تجربیات گذشتگان برای کندن چاه به شیوه سنتی اقدام می‌کردند. یکی دیگر از روش‌های سنتی و البته تاریخی دسترسی به آب آن هم در مناطق کویری و خشک حفر قنات است. قنات مجموعه‌ای از کانال‌های زیر زمینی است که باعث هدایت آب باران و جمع شدن آن در یکجا می‌شود.

انواع چاه آب

قبل از هر چیزی نیاز است که انواع چاه آب را بشناسید. معروف‌ترین آن‌ها عبارتند از چاه‌ دستی، چاه‌‌ نیمه عمیق، چاه‌ عمیق، چاه‌ اکتشافی و چاه‌ آرتیزین.
چاه‌ دستی
همانگونه که قبلا اشاره نمودیم یکی از قدیمی‌ترین روش‌های حفاری چاه آب به صورت دستی است. چاه دستی در بیشتر روستاهای ایران وجود دارد و بعضی از آن‌ها قدمت چندین ساله دارند. چاه‌های دستی را بیشتر در مناطقی حفر می‌کنند که دسترسی به آب در عمق بین ۵ و نهایتا ۴۰ متر وجود داشته باشد.
چاه‌ نیمه عمیق
به نسبت حفر دستی چاه آب مدرن‌تر است و برای عملیات حفر از دستگاه‌های مخصوص استفاده می‌شود. چاه‌های نیمه عمیق معمولا به چاه‌هایی گفته می‌شود که در عمق کمتر از ۱۰۰ متر زمین حفر شوند و به سفره آب‌های زیر زمینی دست یابند.
چاه‌های عمیق
از آب چاه‌های عمیق بیشتر برای آبیاری زمین‌های کشاورزی استفاده می‌شود. چاه عمیق چاهی است که در عمق بیشتر از ۱۰۰ متر زمین با استفاده از دستگاه حفر شود و از سفرهای زیر زمینی مختلفی گذر کند.
چاه اکتشافی
این چاه همانگونه که از نامش پیداست بیشتر برای تحقیق و شناسایی سفره‌های آب زیر زمینی حفر می‌شود. حفر چاه آب به روش اکتشافی بسیار پر هزینه است.
چاه آرتیزن
به چاه‌هایی گفته می‌شود که در حین حفاری سفره‌های آب زیر زمینی در میان دو لایه از رسوبات با فشار و به صورت فورانی از سطح زمین خارج می‌شوند. هر چند که شکلی همانند چشمه دارد اما چشمه محسوب نمی‌شود. به طور کلی چاه آرتیزن چاهی است که رسوبات ته‌نشین شوند و آب بر روی آن قرار بگیرد و در بیشتر اوقات تا سطح زمین نرسد.

روش‌های حفاری چاه آب

برای حفاری چاه عمیق و نیمه عمیق نیاز است تا در ابتدا روش‌های حفاری چاه آب شناخته شود. سه روش حفر چاه با دستگاه وجود دارد. روش ضربه‌ای، چرخشی، توربینی و حفاری باران.
حفاری ضربه‌ای
این روش بدین صورت است که با استفاده از دستگاه‌‌های مخصوص به اطراف آن قسمت از زمین ضربه وارد می‌کنند. از روش ضربه‌ای بیشتر برای حفاری چاه آب در مناطقی که دارای سنگ‌های بزرگ و مقاوم هستند استفاده می‌شود.
حفاری چرخشی
این روش بیشتر در حفاری چاه عمیق کاربرد دارد. حفاری چرخشی بدین گونه است که با استفاده از حرکت دورانی دستگاه به سطح زمین ضربه وارد شود و گل و لای نیز همزمان به بیرون از چاه ریخته ‌شود. روش حفاری چرخشی چاه آب در زمین‌های نرم و مرطوب کاربرد بهتری دارد.
حفاری توربینی
روش حفاری توربینی چاه آب همانند روش حفاری چرخی است تنها با یک تفاوت و آن هم با استفاده از نیروی الکتریسیته حرکت دورانی صورت می‌گیرد و به نسبت سایر روش‌ها سریع‌تر انجام می‌شود.
ما در حفاری باران انواع حفاری چاه آب و حفاری چاه عمیق را برای شما عزیزان انجام می دهیم برای مشاوره می توانید با همکاران ما تماس بگیرید.